Vriendschap

Wanneer noem ik iemand een vriend of vriendin en wanneer is iemand bijvoorbeeld “slechts” een collega of een kennis? Wat IS vriendschap? Waar moet een vriendschap aan voldoen? Bestaat er wel een ‘standaard’ voor vriendschap? Waar moet een vriendschap voor MIJ aan voldoen?

Deze vragen zijn de afgelopen tijd door mijn hoofd gegaan. Vriendschap is voor mij belangrijk en ik realiseerde me dat ik daar wat meer aandacht aan wil besteden. Gedurende mijn NLP studies en aansluitend de periode van mijn verbouwing thuis, ben ik nogal op mezelf gericht geweest. Niet op een egoïstische manier, wel een (te) volle agenda en een (te) vol hoofd om vrienden voorrang te geven. Dat is nu voorbij en ik wil er weer zijn voor mijn vrienden.

Ik vroeg me af hoe ik dat kan laten blijken en vanuit die overdenking kwam ik op bovenstaande vragen. Er is namelijk niet één manier om mijn vriendschap te laten blijken, omdat al mijn vriendschappen “anders” zijn en al mijn vrienden/ vriendinnen behoeven iets anders.

Ik heb vrienden die ik zeer regelmatig zie en/ of spreek en vrienden die ik slechts af en toe zie of spreek; vrienden bij wie ik thuis kom, vrienden die mij mij thuis komen of waarbij het slechts één van deze twee is en zelfs vrienden die ik alleen sporadisch online spreek; vrienden waarmee ik vooral spreek over dagelijkse dingen en vrienden waarmee ik diepzinnige levensvraagstukken bespreek; vrienden waar ik terecht kan voor een goed gesprek en vrienden waar ik terecht kan voor een kus en en knuffel; vrienden die vooral spreken en vertellen en vrienden die vooral vragen en luisteren. Niet één vriendschap is hetzelfde en toch vind ik ze allen waardevol.

Voor mij is het belangrijk dat er een bepaalde energie is tussen mij en de ander. en die energie moet ‘goed voelen’. Dat is dus niet in woorden uit te leggen en ook niet in een rijtje daden waar de ander aan zou moeten voldoen. Wel moet ik ervaren dat ik iets terug krijg vanuit die energie. Ik kan en wil niet alleen maar mijn tijd en energie geven zonder daar iets voor terug te ontvangen. En tegelijkertijd klinkt dat dus heel dubbel, want als ik het zo opschrijf klinkt het als: ‘voor wat hoort wat’. Dát is niet wat ik bedoel. Ik leg niet op een weegschaal wat ik voor de ander doe en wat ik van de ander terug krijg. Het gaat om die energie en het gevoel dat ik krijg van die ander.

Er zijn weinig vrienden met wie ik hierover gesproken heb. Dus aan al mijn vrienden zeg ik nu: ‘dank je wel voor het gevoel dat je me geeft dat ik niet in woorden kan omschrijven’.

Aan ieder die dit leest vraag ik: ‘bedenk eens wat vriendschap voor jou is. Wat en wie is voor jou belangrijk. Sta er eens bij stil en wellicht wil je wat mensen laten weten hoe zij belangrijk voor jou zijn.’